Friday 20 January 2017

ജിമ്മിലെ കാഴ്ചകൾ

പുതിയ വര്ഷം ആകുമ്പോ വണ്ണം കുറയ്ക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നതാണല്ലോ നാട്ടു നടപ്പ്  . അങ്ങനെ എല്ലാ വർഷത്തെയും പോലെ ഞാനും പുതിയ വര്ഷം നന്നാവാനും ജിമ്മിൽ പോകാനും തീരുമാനിച്ചു . ഞാനും ചേച്ചിയും കൂടി സംഘം ചേർന്ന് പോയി ജിമ്മിൽ മെമ്പർഷിപ് എടുത്തു .സ്കൂട്ടർ പഠിക്കൽ പരിപാടി വൻ വിജയം ആയതിൽ പിന്നെ സംഘം ചേർന്ന് പരിപാടികൾ ആസൂത്രണം ചെയ്താൽ വിജയിക്കും എന്നാണ് ഞങ്ങളുടെ ഒരു വിശ്വാസം .അങ്ങനെ  ചെന്ന് ചാടിയതോ കുറെ ഹെൽത്ത് ഫ്രീക്കന്മാരുടെയും ഫ്രീക്കികളുടെയും നടുവിൽ .ട്രെയിനർ ആയി കിട്ടിയ പയ്യനാണെങ്കിൽ അതിലും വലിയ ഫ്രീക്കൻ . ഒരു ഉത്തമ ആവേശ കുമാരൻ . പുതിയ ഇരകളെ കിട്ടിയ സന്തോഷം അവന്റെ മുഖത്ത് കാണാനുണ്ട് . ഞങ്ങളെ ത്രെഡ് മില്ലിൽ കയറ്റി എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ ഓടാൻ വിട്ടിട്ടു അവൻ അവിടെ നിന്നിരുന്ന വേറെ ഒരു പയ്യനെ തറയിൽ കിടത്തി ചവിട്ടി തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി . എന്നിട്ടു അവനെ പൊക്കി എടുത്തു അവിടെയുള്ള  ഒരു കമ്പിയിൽ തൂക്കിയിട്ടു . അവൻ അവിടെ അങ്ങനെ കൂൾ ആയി തൂങ്ങി കിടന്നു ഒന്ന് മുതൽ നൂറു  വരെ ഒക്കെ എണ്ണുന്നത് കണ്ടു . ആവേശൻ അടുത്തതായി  ഒരു ചേച്ചീനെ മൂക്കു കൊണ്ട് ക്ഷ വരയ്ക്കുന്ന എന്തോ അഭ്യാസം  ചെയ്യിക്കാൻ തുടങ്ങി  . ആ ചേച്ചി ഇടയ്ക്കു ഉരുണ്ടു പിരണ്ട്‌ വീണപ്പോ രണ്ടു തെറിയും പറഞ്ഞു വീണ്ടും ക്ഷ ഇമ്മ ഖഖ ചച്ച ഒക്കെ വരപ്പിച്ചു . അതേ  സമയം അവിടെ വേറെ ഒരുത്തൻ സൈക്കിളിലിന്റെ പുറത്തു വിയർത്തു കുളിച്ചു ഇരുന്നു ചവിട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു . ഞങ്ങൾ വന്നപ്പോ തൊട്ടു ഇരിക്കുന്നതാണ് . ശരീരത്തിൽ കൊഴുപ്പിന്റെ അംശം പോലും ഇല്ല .എന്നാൽ ചവിട്ടുന്നതിനാണേൽ ഒരു കുറവും ഇല്ല താനും . ആവേശൻ ഇടയ്ക്കിടെ സൈക്കിൾ യജ്ഞക്കാരനെ അഭിമാനത്തോടെ നോക്കുന്നുണ്ട് .

മൊത്തത്തിൽ ഞങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചടുത്തോളം ഭീകരാന്തരീക്ഷം . ത്രെഡ് മില്ലിൽ നിന്ന് ഓടണോ അതോ പുറത്തോട്ടു ഇറങ്ങി ഓടണോ എന്ന് പലതവണ ചിന്തിച്ചു . തറയിൽ ക്ഷ പോലെ കിടക്കുന്ന ചേച്ചിക്കൊ കമ്പിയിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന പയ്യനോ സൈക്കിൾ യജ്ഞക്കാരനോ മുഖത്ത് ലവലേശം "എനിക്ക് മതിയായേ " എന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല എന്നുള്ളത് ഞങ്ങളെ കുറച്ചൊന്നുമല്ല  ഭയപ്പെടുത്തിയത് .  ഞാൻ ആണേൽ കുറച്ചു നേരം ഓടി കഴിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ പെട്ടിയിലാകും  എന്ന സ്ഥിതിയിലായിരുന്നു .  . ഒടുവിൽ അങ്ങേർക്കു ദയവു തോന്നി ഞങ്ങളോട്  ത്രെഡിമില്ലിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിക്കോളാൻ പറഞ്ഞു . അടുത്ത ഇനം  കസേരയിൽ ഇരുപ്പായിരുന്നു . പരിപാടി ഒക്കെ കൊള്ളാം , പക്ഷെ കസേര ഇല്ല എന്നൊരു ചെറിയ കുഴപ്പമേ ഉള്ളു . ഈ ഇരിക്കുന്നതും എണീക്കുന്നതും അന്തരീക്ഷത്തിൽ ആണ് . അതൊക്കെ  ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലേ ഞങ്ങൾ തറയിൽ ഇരുന്നോളാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടു അങ്ങേരു സമ്മതിച്ചില്ല  . കന്നടയിൽ തെറി പറയാൻ സാധ്യതയുള്ളത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു . ഇതിനിടെ കുറെ പെണ്ണുങ്ങൾ ഏറോബിക്‌സ് ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ടു . ചിലതിനെ ഒക്കെ കണ്ടാൽ ഇതിനൊന്നും വീട്ടിൽ ചോദിക്കാനും പറയാനും ആരും ഇല്ലേ എന്ന് തോന്നി പോകും . വണ്ണത്തിന്റെ "വ" പോലും അടുത്തൂടെ പോയിട്ടില്ല . എന്നാലും രാവിലെ കെട്ടി പെറുക്കി ജിമ്മിലോട്ടു വന്നോളും .മനുഷ്യരെ കോംപ്ലക്സ് അടിപ്പിക്കാൻ . ഇവിടെ മനുഷ്യന് കൊച്ചുണ്ടായി കഴിഞ്ഞു 7 വര്ഷം ആയിട്ടും വയറു കുറക്കാൻ പറ്റീട്ടില്ല .അപ്പോ ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഓരോന്നിനെ കണ്ടാൽ വിഷമം തോന്നുവോ ഇല്ലയോ . നിങ്ങള് പറ .

അന്തരീക്ഷ കസേരയിൽ നിന്ന്  എണീപ്പിച്ചു ആ കഷ്മലൻ ഞങ്ങളെ ആ ജിം മുഴുവൻ വീണ്ടും ഓടിച്ചു  . അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് താഴെ വരെ പടി ഇറങ്ങി പോയിട്ട് ഓടി മുകളിൽ കയറി വരണം പോലും . മേല്പറഞ്ഞ ജിം ഒരു കെട്ടിടത്തിന്റെ നാലാമത്തെ നിലയിൽ ആണെന്ന് ഓർക്കണം .താഴെ ഇറങ്ങി പോയിട്ട് ലിഫ്റ്റിൽ കയറി മുകളിൽ വരാൻ പ്ലാൻ ചെയ്‌തു നിന്ന ഞങ്ങളെ അങ്ങേരു കൂടെ ഇറങ്ങി വന്നു ഓടിച്ചു മുകളിലോട്ടു കേറ്റി . കൂടെ ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നവർക്കൊന്നും ഈ കയറ്റവും ഇറക്കവും ഒരു പ്രശ്നമേ അല്ല . കൂളായി തുള്ളിച്ചാടി നാലു നില കയറുന്നു ഇറങ്ങുന്നു . ഞങ്ങളാണേൽ  ഇരുന്നും കിടന്നും നിരങ്ങിയും  ഒക്കെ ഒരു വിധം കയറി എന്ന് വരുത്തി .  ഇത്രേം ആയപ്പോ തന്നെ ഞങ്ങള്  അയ്യ്യോ പൊത്തോന്നും പറഞ്ഞു ഒരു മൂലയ്ക്ക് പോയി ഇരിപ്പായി .  പക്ഷെ ട്രൈനെർക്ക് വിടാൻ ഭാവമില്ല . ആ മഹാപാപി ഒരു  അരമണിക്കൂർ കൂടി ഞങ്ങളെ ഓടിച്ചും ചാടിച്ചും ഉരുട്ടിയും ഒക്കെ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി . അവസാനം എന്തോ സഹതാപം തോന്നിയിട്ടാവും ഇന്നത്തേക്ക് ഇത്രേം മതി ബാക്കി നാളെ എന്ന് പറഞ്ഞു അന്നത്തെ കലാപരിപാടി അവസാനിപ്പിച്ചു .  കയ്യും കാലും ഒന്നും ഉള്ളതായി  തോന്നാത്തത് കൊണ്ട് സ്കൂട്ടർ ഓടിക്കാൻ  പറ്റുമോന്നു സംശയമായിരുന്നു . ഒരു വിധം വീട്ടിൽ എത്തി പറ്റി എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതിയല്ലോ .

എന്നാലും ഞങ്ങളുടെ ആവേശം  കെട്ടടങ്ങി എന്ന് ആരും തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത് . വിജയകരമായ രണ്ടാമത്തെ ആഴ്ചയും ഞങ്ങൾ ഇപ്പൊ പിന്നിട്ടിരിക്കുകയാണെന്ന് അഭിമാന പൂർവം അറിയിച്ചു കൊള്ളട്ടെ .ട്രെയിനർ കാണാതെ ജിമ്മിൽ ഒളിച്ചു കടന്നു പറ്റുന്നത് പോലെ ഒക്കെ ചെയ്‌തിട്ടു മുങ്ങുക എന്നുള്ളതാണ് ടെക്‌നിക്‌ . അഥവാ അങ്ങേരു അതിലേ എങ്ങാനും പോയാല് തലയിൽ തുണിയിട്ടു നടക്കുക , തറയിൽ കമഴ്ന്നു കിടക്കുക എന്നിങ്ങനെ പൊടിക്കൈകളും പ്രയോഗിക്കാറുണ്ട് . അതി കഠിനമായ കസർത്തുകൾക്കൊന്നും പോകാതെ ലഖു വ്യായാമങ്ങൾ പരീക്ഷിക്കാനാണ് തീരുമാനം .


വാൽകഷ്ണം : എന്റെ ഈ അഭ്യാസങ്ങൾ കണ്ടു എന്നും രാവിലെ പല്ലു തേക്കുന്നതിന്റെ കൂടെ കൃത്യമായി എന്നെ  പുച്ഛിക്കുന്ന ഭർത്താവിന്റെ  മുന്നിൽ പിടിച്ചു നില്ക്കാൻ വേണ്ടിയാണെങ്കിലും  കുറച്ചു നാള് മുടക്കം കൂടാതെ പോകണം എന്നാണ് ആഗ്രഹം. എന്റെ ജിമ്മില്ലാക്കുന്നിലപ്പാ  ..കാത്തോണേ!!!

3 comments:

  1. ഹ്യൂയ്യയ്യോ...... ചിരിച്ചുവശായി..

    സുപ്രസിദ്ധ ബ്ലോഗർ ഷാജിതയെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന രസകരമായ എഴുത്ത്.

    ReplyDelete
  2. ഡിങ്കൻ സുധി തന്ന ലിങ്ക് വഴി വന്നതാണ്.
    സുധി പറഞ്ഞത് ശരിയാ..
    നിങ്ങൾ സ്ത്രീകൾ ഹാസ്യം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത് നോൺ സ്റ്റിക്കിൽ ദോശ ചുടുന്ന പോലെ ആണ്....കിടു ആയിട്ടുണ്ട്..
    ഇനീം വരാം...ഫോളോ ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ ന്ന് നോക്കട്ടെ

    ReplyDelete
  3. സർവ സാധാരണ വിഷയം.. ഞാൻ ഒരിക്കലെ പോയിക്കുള്ളൂ.. അന്നത്തോടെ നിർത്തി..ജിം...

    ReplyDelete